Amsterdam ME2- ZHC ME1 1-6
Vandaag op bezoek bij de sterkste hockeyclub van Nederland: Amsterdam. Op papier een pittige klus. Helaas twee zieken binnen ME1. Dido en Joelle waren geveld door een griep. Geen wissels. Dat wordt zwaar.
De meiden hadden er zin in. De eerste helft was duidelijk voor ZHC. Met twee snelle uitbraken kwam ZHC op 1-0 en 2-0. Beide doelpunten werden gescoord door Michelle, na mooi voorbereidend werk van Madouc en Niki. Met een 2-0 stand gingen de meiden rusten. De bikkels hadden trek en aten flink van de stukjes komkommer, appel/ kaneel partjes en pitloze druiven.
Na de rustpauze kwam ME1 uitstekend uit de startblokken. Na 30 seconden lag de bal alweer in het netje. Wederom was het Michelle die de bal prachtig inschoot. De coach van Amsterdam baalde stevig en stond naast me behoorlijk te vloeken. Ook gaf hij de speelsters van ZHC veel complimenten voor het vertoonde spel. “Ze snappen het spelletje.” Wat hij niet wist, was dat ik geheime informatie kreeg van de man met kauwgom op z’n hoofd.
Niet veel later…..veel druk van de Amsterdamse meisjes. Niki, Lotte en Florien hielden achterin knap stand, maar konden niet voorkomen dat Amsterdam de 1-3 scoorde. Daarna had ZHC er genoeg van. De voorhoede kreeg het op de heupen en snel liep de score op naar 1-6 (1x Madouc en 2x Yente). De laatste goal van Yente was bijzonder. De Amsterdamse keepster had geen zin meer en besloot het veld te verlaten. Een schot op een leeg goal zorgde voor de eindstand.
Meiden volgende keer s.v.p. wat rustiger aan. We zijn een poultje hoger gaan spelen en onze tegenstandsters zijn het niet gewend om te verliezen. Vandaar dat enkele meisjes moeite hebben met verliezen en huilend het veld verlaten. En als we zo doorgaan……….., vrees ik dat we na de wintercompetitie in een te zware poule te recht komen.
Het is leuk om iedereen te zien groeien. Vooral de mentaliteit van de meiden vind ik voortreffelijk. Het zijn vechtsters. Overspelen en combinatiespel kan nog wel beter…..maar daar kunnen ze nog twintig jaar aan werken. ME1 is sinds eind september ongeslagen en dat is een groot compliment voor alle meiden. OK, veel afgelaste wedstrijden, maar toch…….
ME1-Hurley ME4 7-2
Het is zaterdag 8 januari. De vorst heeft plaatsgemaakt voor een druilerige regen, dus de meiden mogen weer hockeyen. De wedstrijd zal zijn tegen Hurley uit Amsterdam. Eerst lijkt het erop alsof maar de helft van het team Zandvoort heeft weten te vinden, maar gelukkig zijn ze na een poosje compleet en kan de wedstrijd beginnen.
Jammer genoeg is Florien ziek, dus we zullen het zonder haar moeten redden, maar de dames hebben er zin in en zetten meteen de aanval in. Helaas, zonder resultaat. Hurley komt met een tegenaanval, maar Yente redt Zandvoort. De meiden van Hurley zijn fanatiek, ze proberen het nog eens, maar deze aanval wordt prachtig tegengehouden door doelvrouw Nikki.
Uiteindelijk scoort Hurley haar eerste doelpunt na 15 minuten. Michelle probeert te scoren voor Zandvoort, maar mist, waarna de Amsterdamse dames al snel een tweede doelpunt maken. Nu zijn ze niet meer te houden en blijven aanvallen, maar dan hebben ze niet op Dido gerekend! Koelbloedig houdt ze de bal tegen, waardoor de schade beperkt blijft.
Onze meisjes vechten, maar de bal wil er maar niet in. Joelle raakt zelfs geblesseerd. Dit laat ze niet op zich zitten en ze sprint als een hazewind op het doel af, geholpen door Madouc. Maar de verdediging van Hurley is ijzersterk en laat geen bal door.
En dan is het gelukkig rust en kunnen de meiden even op adem komen.
De tweede helft begint. Iedereen heeft zich al enigszins neergelegd bij een nederlaag, maar het tij keert. Komt het door de appeltjes van Raoul (volgens een zeer geheim recept bereid), of hebben ze ineens het licht gezien, niemand weet het, maar Zandvoort komt terug, en hoe!
Binnen een paar minuten scoort Michelle twee keer. En kort daarna maakt Yente een doelpunt. Zo is het ineens 3-2! Yente probeert het nog eens, maar eerlijk is eerlijk, de tegenpartij heeft een goede keepster, die de bal keurig uit het doel houdt. Michelle lost Yente af en probeert te scoren. Eerst mist ze, maar bij de tweede poging zit de bal erin! Het is 4-2.
Hurley doet nog wat pogingen, maar Lotte en Dido staan samen sterk in de verdediging en laten niemand meer langs.
Nu komt Madouc en ook zij scoort! Het is niet te geloven, 5-2. De keepster van Hurley probeert de boel te redden door mee te gaan hockeyen, maar komt te ver uit haar doel, waardoor Madouc de kans krijgt om nog een keer te scoren.
Na een mooie voorzet van Joelle lukt het Yente om het laatste doelpunt van deze wedstrijd te scoren en dan is de eindstand 7-2! En dan te weten dat de dames uit Amsterdam tot nu toe bijna alle wedstrijden hebben gewonnen. Geweldig gedaan meiden, volgende week weer he!
Amstelveen 20.11.2010
Lieve ouders en meisjes 1,
Sorry voor het lange wachten
Sint was gemoeid met andere gedachten.
Nu volgt dan eindelijk het verslag,
Van deze glorieuze dag.
Het was tegen Myra, uit Amstelveen,
Zij stonden vooralsnog op nummer 1
Onze meiden trokken flink van leer
En scoorden werkelijk keer op keer.
Via een een-tweetje of een-drietje
Telkens weer hetzelfde liedje.
Alle registers gingen open
Myra moest het zwaar bekopen.
Ook de coach kon zich verheugen
En genoot terecht met volle teugen.
De doelpunten regen zich aaneen
Het werd maar liefst 6-1,
Vriendelijke groet, De Sint
P.S. Meiden en Jan Peter, Chapeau! Dat sowieso!
ME1- Kraaien ME2 3-1
Wat een weer! De herfst is duidelijk aanwezig na de vakantie. In het begin spettert het maar dat slaat snel om als we beginnen. Niet alleen de meiden maar ook Jan Peter staat in de stromende regen. De ouders staan er ook allemaal maar dan onder een paraplu. Ben benieuwd want we zijn nu ingedeeld in een poule met gelijken.
Wat opvalt is dat er een groot gedeelte van de 1e helft gespeelt wordt rond de middenlijn.
Soms breken de Kraaien uit en soms Zandvoort. Met Michelle op goal loopt het allemaal prima, knap hoor want ze had geen keeperstraining gehad afgelopen woensdag.
Een uitbraak van Yente, Joelle en Florien zorgt ervoor de ouders wakker blijven. Het wordt spannend......naast.
Snel terug maar dan komen de Kraaien onze kant op en schieten knap op goal, 0-1.
De verdediging van Lotte en Dido is in topvorm want de Kraaien komen er (bijna) niet doorheen.
De regen blijft stromen, ik hoor niemand erover zeuren en dat vindt ik het een groot compliment waard!!!!
De teams zijn aan elkaar gewaagd, het is af en toe best een felle strijd. Lotte verliest zelfs haar stick en Yente gaan na een mooie flats onderuit.
Overspelen gaat steeds een beetje soepeler Florien geeft de bal voor aan Yente 1-1. Gelukkig gaan we met een gelijkspel de rust in. Zandvoort heeft er zin in want door een prachtig samenspel van Madouc en Niki kan Joelle de bal goed aannemen, helaas de keeper kiest precies de goede hoek. We spelen ineens in de zon en dat vindt Yente vast fijn want ze maakt met een mooie solotoer 2-1. De voorzet was van Niki of Joelle het ging zo snel dat heb ik even gemist. Dido krijgt een klap op haar hand maar na een aai en wat schouderklopjes van de meiden staat ze alweer op haar plek, bikkel!! Meteen weer opletten want daar geeft Yente de bal voor......Joelle mist Florien ook. Het publiek schreeuwt de bal erin, wat een kansen Daar gaan ze weer. 3-1 deze is op naam van Niki.
Goed gedaan meiden.
ME2-Reigers ME1 1-1
ME1 staat klaar voor de wedstrijd tegen de Blauwe Reigers uit Hoofddorp..Een harde strakke wind uit het Noorden of Noordoosten, in ieder geval “koud”, met af en toe wat zon en flinke dreigende zwarte wolken en ook nog een enkele flinke striemende regenbui.De tegenpartij meende dat wij dit wel gewend waren, dit weer. Nou nee, niet echt. Onze stoere meiden trotseerden die kou dapper: met legging en sommige zelfs met blote benen! Onze keeper, Nikki, was gewond geraakt op de training woensdag: haar knie lag open. Au. Met een verband kan het weer.Het werd een wedstrijd van kansen, kansen, kansen en nog meer kansen…Veeeeel aanvallen van onze dames, maar deze aanvallen resulteerden niet in doelpunten. Soms op het randje, net ernaast.Al met al hebben we de tegenstander de gehele wedstrijd amper voor het doel van Nikki gezien.En dan met samenspel en het oefenen in 3-tjes, maait Michelle een aanval in het doel bij de tegenstander.1-0Na de pauze en de fruitelijke versterking komen de Reigers een beetje gevaarlijker opzetten. Ze staan wat vaker voor Nikki en haar doel.Dit resulteert in een gelijkmaker die niet had gehoeven. Immers onze meiden waren absoluut superieur tijdens deze wedstrijd.1-1 Goed gespeeld, allemaal!
Rood Wit ME3 – ME1 1 - 4
Prachtig weer, strak blauwe hemel en een volledig team van vrolijke dames. Het leek alsof we al gewonnen hadden. Na kort inslaan op echt gras vertrokken we naar veld 4A van het uitgestrekte complex van Rood Wit. Daar ging het inspelen verder en dat zag er alweer strakker uit. Joëlle als keep in de startblokken, de rest op scherp om aan te vallen. Direct ging Zandvoort in de aanval en er werd goed overgespeeld. De druk werd flink opgevoerd maar het lukte niet om te scoren. Opeens kwam Rood Wit met een lange bal binnen de tien meter. Joëlle schopte de bal resoluut uit het doel.
Zandvoort hernam de bal en al samenspelend ging de bal naar voren. Michelle gaf een prachtig schot in een onverwachte hoek voor de keeper. Alle gele armen schoten de lucht in. De aanval ging door, Florien maakte een flats zo strak richting doel maar deze hield de keep. Er kwam weer een lange bal uit de achterhoede van Rood-Wit. Er volgde een strafcorner tegen. Vreemd genoeg stonden alle Rood – Witte speelsters buiten de 10 meter lijn, behalve de nemer. Deze nam de bal met een tikje mee, speelde naar het op een kluitje staande Rood-Witten buiten de 10 meter, eentje pakt de bal, gaat binnen de 10 en slaat hem erin. Verbazing alom, is dit wel goed? Naderhand bleek het toch te kloppen.
Zandvoort even in verwarring, maar pakte direct de aanval. Yente gaf hem van Jetje maar net naast. Maar weer een volgende aanval met mooi uitspelen van de tegenstanders door strak over te spelen knalde Yente hem erin. Zo die zit. De eerste helft werd wat langer dan gepland omdat de scheids hoopte op gelijkspel waarschijnlijk. Maar wat er gebeurde was een goal tegen. Rood-Wit probeerde wel maar Niki deed haar stick ervoor, en weer werden ze teruggestuurd. Mooi overspelen door Madouc maakte voor Yente een derde goal. En zo gingen we met 3-1 de rust in. Lekker appeltje eten en even kwebbelen.
De tweede helft gaat flink van start, Raoul fluit en staat er boven op. Niet alle shoots worden afgestraft en hij fluit eerlijk. Er zit een vaart in de wedstrijd. De thuisspelers gaan nu ook in de aanval maar Dido staat klaar en met een fikse slag naar Michelle is de bal weer voor het doel van Rood-Wit. Een enorme klap weer terug wordt keurig teruggeschopt door Joëlle.. En dan maakt Yente een dribbel tussen de dames door maar het doel wordt te veel afgedekt. Weer komt Rood-Wit terug met een lange slag en Lotte weet de bal net te stoppen, het werd echt spannend. Uiteindelijk met prachtig samenspel komt toch het verdiende goal door Yente voor Zandvoort.
Wat een prestatie voor het hele team om trots op te zijn!
ZHC-Overbos 1-2
Een wedstrijd vol kansen!Weer een mooie ochtend op het hockeyveld van ZHC. We speelden tegen Overbos (Beverwijk). Annemiek heeft fantastisch gefloten! Een kleine verwarring. Overbos is een club uit Beverwijk en een wijk in Hoofddorp. Annemiek: “Gelukkig maar, want ik heb de hele wedstrijd Beverwijk gezegd.”Met Madouc hadden we een ijzersterke sluitpost. Maar Beverwijk had een snelle en pittige spits, eenmaal door de verdediging heen was ze niet meer te houden. En ja....0-1 voor Beverwijk. Onze dames kregen daarna veel mogelijkheden om te scoren. Helaas stond vandaag het vizier niet op scherp. Maar gelukkig konden wij voor rust er toch nog één in prikken: 1-1. In de rust pepte de coach de dames nog op: "Ze hebben geen wissels en ze zijn heel erg moe aan het worden!" Na een lekkere druif en een stukje appel op naar de tweede helft.Ook de tweede helft heel veel kansen voor onze dames. Maar….geen doelpunten. Helaas brak Beverwijk heel geniepig nog een keer uit. Eindstand: 1-2 voor Beverwijk.
Handjes schudden en met elkaar limonade drinken. Het was een leuke wedstrijd. Lekker vroeg! Zo hadden de ouders nog wat aan onze zaterdag. Zaterdag tegen de ijzersterke Angstgegner Rood-Wit.
Tip: vergeet je kind niet bij het verlaten van het clubhuis.
HBS-ZHC 5-6
Zaterdagochtend tien over negen. Er staat een bleek zonnetje en een stevige zeewind als Niki en ik bij de Tinq pomp arriveren. Wij zijn de drede auto en Lotte, Michelle, Joelle en Niki vliegen elkaar in de armen. Voor ik het weet zitten er vier kakelende hockey meisjes achterin mijn Land Rover. “Mogen we hiermee naar Bloemendaal?” Om kwart over negen precies arriveerd Jan-Peter. Een man van de klok! We vertrekken naar HBS met zes auto's. En dat terwijl de meeste meisjes bij mij achterin zitten. Aan dat 'met elkaar meerijden' moet duidelijk nog wat gesleuteld worden!
We betreden het wat rommelige terrein van een zeer drukke club. Op alle velden wordt gespeeld (!) en wegens de verbouwing van het clubhuis zijn er geen kleedkamers. Wel een noodgebouw als kantine dus er is koffie...
Als Jan-peter met de meiden warm gaat lopen, krijgen wij nog even een natte tractatie uit de Bloemendaalse hemel. 'Wordt het veld lekker snel van...' hm. Zandvoort toont haar strijdlust met een luide jel en HBS met een eigenaardige coach die zich tevens opwerpt als scheidsrechter. Vreemde combie, maar ach, er is even geen anders optie.
De dames beginnen voortvarend en zijn het meest in balbezit. De tegenstanders is echter een sluwe ploeg. Zij oefenen duidelijk meer op 'afmaken' want uit een zeldzame aanval van HBS wordt direct gescoord. Zandvoort laat zich echter niet intimideren en zet de aanval veelvuldig in. Zowel Joelle als Niki spelen een dot van een kans recht op de keeper. Hoewel ZHC het spel domineert prikken de, in mijn ogen veel grotere meiden van HBS de bal af en toe gevaarlijk naar voren. In de 19de minuut komt er weer zo'n 'counter' van HBS en ze zijn zeer doeltreffend met hun schaarse aanvallen. 2-0. Maar mentaal zijn 'onze meiden' veel sterker. Ze weten elkaar heel goed te vinden op het middenveld en hiervoor mijn complimenten want de laatste keer dat ik ze heb zien spelen zag het spel er veel minder sterk uit!
Doorvechten en samenspelen resulteert in een prachtige tegentreffer van Michelle. Zandvoort komt steeds beter in haar spel maar die counters van HBS! Twee keer worden de dames verrast en voor we het weten staat het 4-1. Als ik Linda in de rust bel om haar op de hoogte te brengen hoor ik in mijn eigen stem al dat ik ze niet meer zie winnen.
Maar hoe aangenaam kan je soms verrast worden. Door het tactiche wissel beleid van Jan Peter gaat ZHC echt draaien. Met de inzet van Yente en Madouc op het middenveld, het scoringsvermogen van Michelle en Joelle plus het doorzettingsvermogen van Lotte, Dido en Niki staat er wel een ploeg! Met bovendien een onverschrokken sluitpost die Florien heet. Al in de derde minuut van de 2de helft weet Yente een corner van Michelle te verzilveren. 4-2. Zes minuten later breekt Michelle door en tikt ze de bal ´droog´ langs de keepster. 4-3. Ik begin er nog in te geloven! Zandvoort wordt veel sterker dan haar opponent en ik zie de coach (en tevens scheidsrechter) van HBS steeds zorgelijker kijken. De vierde treffer van zandvoort is een beetje een ´lucky one´. Uit de kluts met de keeper rolt de bal de goede kant op. De treffer komt op naam van Michelle. Met een gelijke stand breekt een heel spannende fase aan. Zandvoort dringt steeds meer aan maar loopt daarmee ook risco. HBS weet wat counteren is en in de 41ste minuut krijgt de tegenstander de bal toch over de verkeerde doellijn. Maar ´wij´ geven niet op! 43ste minuut. Corner voor Zandvoort. Yente schiet ´m voor en de bal gaat via een stick van de tegenstander in het Doel van HBS. Wij juichen, gelijk! De scheidsrechter, of moet ik nu zeggen coach, beslist anders. Het zuivere doelpunt wordt afgekeurd omdat ie niet rechtstreeks in de goal mag gaan. Maar via een stick van een ander is niet meer rechtstreeks, toch? Afijn, de corner moet worden overgenomen en ditmaal gaat de bal duidelijk (wij staan er op twee meter vandaan) over de doellijn van HBS. Weer beslist de coach/scheids dat het geen doelpunt is! Dit is wel een hele vrije interpretatie van de naam van de club: Houdt Braaf Stand !
Maar uiteindelijk zegeviert gerechtigheid. In de 59ste minuut scoort Joëlle een prachtig doelpunt. Voor ons de overwinningstreffer, voor de statistieken waarschijnlijk de gelijkmaker. Maar wij hebben gewonnen en meiden: wat zijn jullie goed geworden!!!
ME1-Haarlem 3-7
Zaterdag 18 september speelde de Zandvoortse meiden tegen Haarlem. Haarlem begon
voortvarend en was meteen aan zet. Ondanks dat de Haarlemse dames veel over de
10-meterlijn kwamen had keepster Lotte niet heel veel te doen. Daarna volgde er
een periode dat Zandvoort constant bij het goal van Haarlem te vinden was. Er
waren veel aanvallen van Nikki en Michelle maar zonder resultaat. Het lukt de dames maar
niet om te scoren. Daarna draaide het spel weer om en lukt het Haarlem om een
doelpunt te scoren en zeer snel nog een doelpunt. De concentratie bij Zandvoort
lijkt hierna een beetje weg met deze teleurstelling. Gelukkig begint de
rustpauze en kunnen de meiden een beetje uitrusten met een hapje en een drankje
van Dido. De mini-tomaatjes vallen erg in de smaak en al gauw zijn de dames weer
op kracht.
Na wat heen en weer ge-ren zijn Michelle, Nikki en Joëlle weer veel te vinden
bij het goal van Haarlem maar helaas de keepster van Haarlem blijkt vrij sterk
en een doelpunt scoren lukt niet. Het lukt Haarlem weer wel een puntje erbij te
maken en het staat 3-0 en niet lang daarna ... 4-0. Lotte heeft een kleine dip
en wordt getroost door Dido en Joëlle want Haarlem is gewoon heel goed.
Door prima samenspel van Madouc en Florien op het middenveld krijgt Michelle
ineens de bal en ze rent als een speer naar de Haarlemse keepster 4-1!! Dit
truukje doet Michelle nog een keer en ze maakt 4-2. Er gloort weer hoop maar
Haarlem maakt er al weer gauw 5-2 van. Joëlle raakt intussen wel drie keer
gewond aan voet, been en hand maar hockeyt toch steeds weer door. Daarna een
mooi samenspel tussen Michelle en Nikki en Nikki weet er 5-3 van te maken!! De
goals vliegen je om de oren; Haarlem maakt de pot af met 6-3 en 7-3. Toch leken
de meiden uit Haarlem niet veel sterker. Volgende keer beter!
ME1-Alkmaar ME2 6-3
Om half 10 begint de wedstrijd tegen Alkmaar. Jammer genoeg zijn Lotte en Dido er niet bij, maar het zonnetje schijnt, het is gezellig druk op de club en de meiden hebben er zin in. Het ziet er veelbelovend uit. Florien staat op doel, Madouc en Niki verdedigen, Yente staat midden en Joelle en Michelle vertegenwoordigen de voorhoede. Na 5 minuten is het al raak: Michelle scoort, 1-0. Maar dat laat Alkmaar niet op zich zitten. Joelle verdedigt goed, maar kan niet voorkomen dat Alkmaar scoort: 1-1. Nu zijn de Alkmaarse meiden op dreef en worden gevaarlijk! Madouc en Niki zijn samen sterk achterin en Florien houdt de bal uit het doel met een flinke mep van haar stick, maar de bal wordt opgevangen door Alkmaar en er wordt alsnog gescoord, 1-2 en kort daarna zelfs 1-3. Komt dit nog goed, denken de ouders aan de kant vertwijfeld. En jawel, Joelle scoort 2-3. Madouc vecht in de achterhoede als een leeuwin, waarna Niki het overneemt en een Alkmaarse aanval afhoudt. Net voor de rust komt het tot een gelijkspel door een prachtig samenspel van Yente en Michelle: 3-3 RUST. Even tijd voor een slokje water, de meiden hebben het er warm van. Het valt ook niet mee zo zonder wissel! Na de rust zijn de garnaaltjes weer fris en klaar voor de strijd. Na een mooie voorzet van Yente scoort Michelle 4-3. Nu zijn ze echt op dreef, na een afgekeurd doelpunt doen ze het gewoon nog eens over en Michelle scoort de 5-3. Ineens wordt Alkmaar wakker, maar Zandvoort heeft niets te vrezen: doelvrouw Florien houdt het schot op doel koelbloedig tegen. Na een uitbraak van onze razendsnelle Joelle is het 6-3 en zij maakt er zelfs 7-3 van, maar dit laatste doelpunt wordt afgekeurd, omdat het met de bolle kant van de stick is gemaakt (zo vertelde mij iemand met meer verstand van hockey). En toen klonk eindelijk het verlossende eindsignaal, joepie, gewonnen met 6-3! Geweldig gedaan meiden, we zijn trots op jullie!
Alliance E4 - ME1 3-2
Op de eerste zonnige morgen sinds weken werd de eerste officiële wedstrijd van het nieuwe seizoen gespeeld.
Opstelling : Dido op doel,Achterin/midden Lotte,Joëlle, Niki, Madouc Voor :Yente en Michelle.
Na een zeer goede start met veel kansen was het toch Alliance dat als eerste scoorde. Ons team bleef echter goed kansen creëren en Madouc scoorde nog voor de rust de 1-1. Wat er in de rust gebeurde blijft een beetje een raadsel want de scherpte en gretigheid waren grotendeels verdwenen. Dido moest vol aan de bak maar kon niet voorkomen dat Alliance snel tot 3-1 uitliep. Aan het einde van de 2e helft kwam de goede spirit weer een beetje terug(wake-up call van de coach) en werd er door een prachtige pass van Yente naar Michelle de 3-2 gescoord.
De verdiende gelijkmakende 3-3 hing de gehele tijd in de lucht maar werd niet gemaakt.
Samengevat: Alliance kreeg weinig kansen maar die werden wel benut. Zandvoort kreeg veel kansen maar gingen er ongelukkiger wijs niet in. Toch biedt het getoonde spel in de eerste helft veel perspectief voor de toekomst!
Vandaag op bezoek bij de sterkste hockeyclub van Nederland: Amsterdam. Op papier een pittige klus. Helaas twee zieken binnen ME1. Dido en Joelle waren geveld door een griep. Geen wissels. Dat wordt zwaar.
De meiden hadden er zin in. De eerste helft was duidelijk voor ZHC. Met twee snelle uitbraken kwam ZHC op 1-0 en 2-0. Beide doelpunten werden gescoord door Michelle, na mooi voorbereidend werk van Madouc en Niki. Met een 2-0 stand gingen de meiden rusten. De bikkels hadden trek en aten flink van de stukjes komkommer, appel/ kaneel partjes en pitloze druiven.
Na de rustpauze kwam ME1 uitstekend uit de startblokken. Na 30 seconden lag de bal alweer in het netje. Wederom was het Michelle die de bal prachtig inschoot. De coach van Amsterdam baalde stevig en stond naast me behoorlijk te vloeken. Ook gaf hij de speelsters van ZHC veel complimenten voor het vertoonde spel. “Ze snappen het spelletje.” Wat hij niet wist, was dat ik geheime informatie kreeg van de man met kauwgom op z’n hoofd.
Niet veel later…..veel druk van de Amsterdamse meisjes. Niki, Lotte en Florien hielden achterin knap stand, maar konden niet voorkomen dat Amsterdam de 1-3 scoorde. Daarna had ZHC er genoeg van. De voorhoede kreeg het op de heupen en snel liep de score op naar 1-6 (1x Madouc en 2x Yente). De laatste goal van Yente was bijzonder. De Amsterdamse keepster had geen zin meer en besloot het veld te verlaten. Een schot op een leeg goal zorgde voor de eindstand.
Meiden volgende keer s.v.p. wat rustiger aan. We zijn een poultje hoger gaan spelen en onze tegenstandsters zijn het niet gewend om te verliezen. Vandaar dat enkele meisjes moeite hebben met verliezen en huilend het veld verlaten. En als we zo doorgaan……….., vrees ik dat we na de wintercompetitie in een te zware poule te recht komen.
Het is leuk om iedereen te zien groeien. Vooral de mentaliteit van de meiden vind ik voortreffelijk. Het zijn vechtsters. Overspelen en combinatiespel kan nog wel beter…..maar daar kunnen ze nog twintig jaar aan werken. ME1 is sinds eind september ongeslagen en dat is een groot compliment voor alle meiden. OK, veel afgelaste wedstrijden, maar toch…….
ME1-Hurley ME4 7-2
Het is zaterdag 8 januari. De vorst heeft plaatsgemaakt voor een druilerige regen, dus de meiden mogen weer hockeyen. De wedstrijd zal zijn tegen Hurley uit Amsterdam. Eerst lijkt het erop alsof maar de helft van het team Zandvoort heeft weten te vinden, maar gelukkig zijn ze na een poosje compleet en kan de wedstrijd beginnen.
Jammer genoeg is Florien ziek, dus we zullen het zonder haar moeten redden, maar de dames hebben er zin in en zetten meteen de aanval in. Helaas, zonder resultaat. Hurley komt met een tegenaanval, maar Yente redt Zandvoort. De meiden van Hurley zijn fanatiek, ze proberen het nog eens, maar deze aanval wordt prachtig tegengehouden door doelvrouw Nikki.
Uiteindelijk scoort Hurley haar eerste doelpunt na 15 minuten. Michelle probeert te scoren voor Zandvoort, maar mist, waarna de Amsterdamse dames al snel een tweede doelpunt maken. Nu zijn ze niet meer te houden en blijven aanvallen, maar dan hebben ze niet op Dido gerekend! Koelbloedig houdt ze de bal tegen, waardoor de schade beperkt blijft.
Onze meisjes vechten, maar de bal wil er maar niet in. Joelle raakt zelfs geblesseerd. Dit laat ze niet op zich zitten en ze sprint als een hazewind op het doel af, geholpen door Madouc. Maar de verdediging van Hurley is ijzersterk en laat geen bal door.
En dan is het gelukkig rust en kunnen de meiden even op adem komen.
De tweede helft begint. Iedereen heeft zich al enigszins neergelegd bij een nederlaag, maar het tij keert. Komt het door de appeltjes van Raoul (volgens een zeer geheim recept bereid), of hebben ze ineens het licht gezien, niemand weet het, maar Zandvoort komt terug, en hoe!
Binnen een paar minuten scoort Michelle twee keer. En kort daarna maakt Yente een doelpunt. Zo is het ineens 3-2! Yente probeert het nog eens, maar eerlijk is eerlijk, de tegenpartij heeft een goede keepster, die de bal keurig uit het doel houdt. Michelle lost Yente af en probeert te scoren. Eerst mist ze, maar bij de tweede poging zit de bal erin! Het is 4-2.
Hurley doet nog wat pogingen, maar Lotte en Dido staan samen sterk in de verdediging en laten niemand meer langs.
Nu komt Madouc en ook zij scoort! Het is niet te geloven, 5-2. De keepster van Hurley probeert de boel te redden door mee te gaan hockeyen, maar komt te ver uit haar doel, waardoor Madouc de kans krijgt om nog een keer te scoren.
Na een mooie voorzet van Joelle lukt het Yente om het laatste doelpunt van deze wedstrijd te scoren en dan is de eindstand 7-2! En dan te weten dat de dames uit Amsterdam tot nu toe bijna alle wedstrijden hebben gewonnen. Geweldig gedaan meiden, volgende week weer he!
Amstelveen 20.11.2010
Lieve ouders en meisjes 1,
Sorry voor het lange wachten
Sint was gemoeid met andere gedachten.
Nu volgt dan eindelijk het verslag,
Van deze glorieuze dag.
Het was tegen Myra, uit Amstelveen,
Zij stonden vooralsnog op nummer 1
Onze meiden trokken flink van leer
En scoorden werkelijk keer op keer.
Via een een-tweetje of een-drietje
Telkens weer hetzelfde liedje.
Alle registers gingen open
Myra moest het zwaar bekopen.
Ook de coach kon zich verheugen
En genoot terecht met volle teugen.
De doelpunten regen zich aaneen
Het werd maar liefst 6-1,
Vriendelijke groet, De Sint
P.S. Meiden en Jan Peter, Chapeau! Dat sowieso!
ME1- Kraaien ME2 3-1
Wat een weer! De herfst is duidelijk aanwezig na de vakantie. In het begin spettert het maar dat slaat snel om als we beginnen. Niet alleen de meiden maar ook Jan Peter staat in de stromende regen. De ouders staan er ook allemaal maar dan onder een paraplu. Ben benieuwd want we zijn nu ingedeeld in een poule met gelijken.
Wat opvalt is dat er een groot gedeelte van de 1e helft gespeelt wordt rond de middenlijn.
Soms breken de Kraaien uit en soms Zandvoort. Met Michelle op goal loopt het allemaal prima, knap hoor want ze had geen keeperstraining gehad afgelopen woensdag.
Een uitbraak van Yente, Joelle en Florien zorgt ervoor de ouders wakker blijven. Het wordt spannend......naast.
Snel terug maar dan komen de Kraaien onze kant op en schieten knap op goal, 0-1.
De verdediging van Lotte en Dido is in topvorm want de Kraaien komen er (bijna) niet doorheen.
De regen blijft stromen, ik hoor niemand erover zeuren en dat vindt ik het een groot compliment waard!!!!
De teams zijn aan elkaar gewaagd, het is af en toe best een felle strijd. Lotte verliest zelfs haar stick en Yente gaan na een mooie flats onderuit.
Overspelen gaat steeds een beetje soepeler Florien geeft de bal voor aan Yente 1-1. Gelukkig gaan we met een gelijkspel de rust in. Zandvoort heeft er zin in want door een prachtig samenspel van Madouc en Niki kan Joelle de bal goed aannemen, helaas de keeper kiest precies de goede hoek. We spelen ineens in de zon en dat vindt Yente vast fijn want ze maakt met een mooie solotoer 2-1. De voorzet was van Niki of Joelle het ging zo snel dat heb ik even gemist. Dido krijgt een klap op haar hand maar na een aai en wat schouderklopjes van de meiden staat ze alweer op haar plek, bikkel!! Meteen weer opletten want daar geeft Yente de bal voor......Joelle mist Florien ook. Het publiek schreeuwt de bal erin, wat een kansen Daar gaan ze weer. 3-1 deze is op naam van Niki.
Goed gedaan meiden.
ME2-Reigers ME1 1-1
ME1 staat klaar voor de wedstrijd tegen de Blauwe Reigers uit Hoofddorp..Een harde strakke wind uit het Noorden of Noordoosten, in ieder geval “koud”, met af en toe wat zon en flinke dreigende zwarte wolken en ook nog een enkele flinke striemende regenbui.De tegenpartij meende dat wij dit wel gewend waren, dit weer. Nou nee, niet echt. Onze stoere meiden trotseerden die kou dapper: met legging en sommige zelfs met blote benen! Onze keeper, Nikki, was gewond geraakt op de training woensdag: haar knie lag open. Au. Met een verband kan het weer.Het werd een wedstrijd van kansen, kansen, kansen en nog meer kansen…Veeeeel aanvallen van onze dames, maar deze aanvallen resulteerden niet in doelpunten. Soms op het randje, net ernaast.Al met al hebben we de tegenstander de gehele wedstrijd amper voor het doel van Nikki gezien.En dan met samenspel en het oefenen in 3-tjes, maait Michelle een aanval in het doel bij de tegenstander.1-0Na de pauze en de fruitelijke versterking komen de Reigers een beetje gevaarlijker opzetten. Ze staan wat vaker voor Nikki en haar doel.Dit resulteert in een gelijkmaker die niet had gehoeven. Immers onze meiden waren absoluut superieur tijdens deze wedstrijd.1-1 Goed gespeeld, allemaal!
Rood Wit ME3 – ME1 1 - 4
Prachtig weer, strak blauwe hemel en een volledig team van vrolijke dames. Het leek alsof we al gewonnen hadden. Na kort inslaan op echt gras vertrokken we naar veld 4A van het uitgestrekte complex van Rood Wit. Daar ging het inspelen verder en dat zag er alweer strakker uit. Joëlle als keep in de startblokken, de rest op scherp om aan te vallen. Direct ging Zandvoort in de aanval en er werd goed overgespeeld. De druk werd flink opgevoerd maar het lukte niet om te scoren. Opeens kwam Rood Wit met een lange bal binnen de tien meter. Joëlle schopte de bal resoluut uit het doel.
Zandvoort hernam de bal en al samenspelend ging de bal naar voren. Michelle gaf een prachtig schot in een onverwachte hoek voor de keeper. Alle gele armen schoten de lucht in. De aanval ging door, Florien maakte een flats zo strak richting doel maar deze hield de keep. Er kwam weer een lange bal uit de achterhoede van Rood-Wit. Er volgde een strafcorner tegen. Vreemd genoeg stonden alle Rood – Witte speelsters buiten de 10 meter lijn, behalve de nemer. Deze nam de bal met een tikje mee, speelde naar het op een kluitje staande Rood-Witten buiten de 10 meter, eentje pakt de bal, gaat binnen de 10 en slaat hem erin. Verbazing alom, is dit wel goed? Naderhand bleek het toch te kloppen.
Zandvoort even in verwarring, maar pakte direct de aanval. Yente gaf hem van Jetje maar net naast. Maar weer een volgende aanval met mooi uitspelen van de tegenstanders door strak over te spelen knalde Yente hem erin. Zo die zit. De eerste helft werd wat langer dan gepland omdat de scheids hoopte op gelijkspel waarschijnlijk. Maar wat er gebeurde was een goal tegen. Rood-Wit probeerde wel maar Niki deed haar stick ervoor, en weer werden ze teruggestuurd. Mooi overspelen door Madouc maakte voor Yente een derde goal. En zo gingen we met 3-1 de rust in. Lekker appeltje eten en even kwebbelen.
De tweede helft gaat flink van start, Raoul fluit en staat er boven op. Niet alle shoots worden afgestraft en hij fluit eerlijk. Er zit een vaart in de wedstrijd. De thuisspelers gaan nu ook in de aanval maar Dido staat klaar en met een fikse slag naar Michelle is de bal weer voor het doel van Rood-Wit. Een enorme klap weer terug wordt keurig teruggeschopt door Joëlle.. En dan maakt Yente een dribbel tussen de dames door maar het doel wordt te veel afgedekt. Weer komt Rood-Wit terug met een lange slag en Lotte weet de bal net te stoppen, het werd echt spannend. Uiteindelijk met prachtig samenspel komt toch het verdiende goal door Yente voor Zandvoort.
Wat een prestatie voor het hele team om trots op te zijn!
ZHC-Overbos 1-2
Een wedstrijd vol kansen!Weer een mooie ochtend op het hockeyveld van ZHC. We speelden tegen Overbos (Beverwijk). Annemiek heeft fantastisch gefloten! Een kleine verwarring. Overbos is een club uit Beverwijk en een wijk in Hoofddorp. Annemiek: “Gelukkig maar, want ik heb de hele wedstrijd Beverwijk gezegd.”Met Madouc hadden we een ijzersterke sluitpost. Maar Beverwijk had een snelle en pittige spits, eenmaal door de verdediging heen was ze niet meer te houden. En ja....0-1 voor Beverwijk. Onze dames kregen daarna veel mogelijkheden om te scoren. Helaas stond vandaag het vizier niet op scherp. Maar gelukkig konden wij voor rust er toch nog één in prikken: 1-1. In de rust pepte de coach de dames nog op: "Ze hebben geen wissels en ze zijn heel erg moe aan het worden!" Na een lekkere druif en een stukje appel op naar de tweede helft.Ook de tweede helft heel veel kansen voor onze dames. Maar….geen doelpunten. Helaas brak Beverwijk heel geniepig nog een keer uit. Eindstand: 1-2 voor Beverwijk.
Handjes schudden en met elkaar limonade drinken. Het was een leuke wedstrijd. Lekker vroeg! Zo hadden de ouders nog wat aan onze zaterdag. Zaterdag tegen de ijzersterke Angstgegner Rood-Wit.
Tip: vergeet je kind niet bij het verlaten van het clubhuis.
HBS-ZHC 5-6
Zaterdagochtend tien over negen. Er staat een bleek zonnetje en een stevige zeewind als Niki en ik bij de Tinq pomp arriveren. Wij zijn de drede auto en Lotte, Michelle, Joelle en Niki vliegen elkaar in de armen. Voor ik het weet zitten er vier kakelende hockey meisjes achterin mijn Land Rover. “Mogen we hiermee naar Bloemendaal?” Om kwart over negen precies arriveerd Jan-Peter. Een man van de klok! We vertrekken naar HBS met zes auto's. En dat terwijl de meeste meisjes bij mij achterin zitten. Aan dat 'met elkaar meerijden' moet duidelijk nog wat gesleuteld worden!
We betreden het wat rommelige terrein van een zeer drukke club. Op alle velden wordt gespeeld (!) en wegens de verbouwing van het clubhuis zijn er geen kleedkamers. Wel een noodgebouw als kantine dus er is koffie...
Als Jan-peter met de meiden warm gaat lopen, krijgen wij nog even een natte tractatie uit de Bloemendaalse hemel. 'Wordt het veld lekker snel van...' hm. Zandvoort toont haar strijdlust met een luide jel en HBS met een eigenaardige coach die zich tevens opwerpt als scheidsrechter. Vreemde combie, maar ach, er is even geen anders optie.
De dames beginnen voortvarend en zijn het meest in balbezit. De tegenstanders is echter een sluwe ploeg. Zij oefenen duidelijk meer op 'afmaken' want uit een zeldzame aanval van HBS wordt direct gescoord. Zandvoort laat zich echter niet intimideren en zet de aanval veelvuldig in. Zowel Joelle als Niki spelen een dot van een kans recht op de keeper. Hoewel ZHC het spel domineert prikken de, in mijn ogen veel grotere meiden van HBS de bal af en toe gevaarlijk naar voren. In de 19de minuut komt er weer zo'n 'counter' van HBS en ze zijn zeer doeltreffend met hun schaarse aanvallen. 2-0. Maar mentaal zijn 'onze meiden' veel sterker. Ze weten elkaar heel goed te vinden op het middenveld en hiervoor mijn complimenten want de laatste keer dat ik ze heb zien spelen zag het spel er veel minder sterk uit!
Doorvechten en samenspelen resulteert in een prachtige tegentreffer van Michelle. Zandvoort komt steeds beter in haar spel maar die counters van HBS! Twee keer worden de dames verrast en voor we het weten staat het 4-1. Als ik Linda in de rust bel om haar op de hoogte te brengen hoor ik in mijn eigen stem al dat ik ze niet meer zie winnen.
Maar hoe aangenaam kan je soms verrast worden. Door het tactiche wissel beleid van Jan Peter gaat ZHC echt draaien. Met de inzet van Yente en Madouc op het middenveld, het scoringsvermogen van Michelle en Joelle plus het doorzettingsvermogen van Lotte, Dido en Niki staat er wel een ploeg! Met bovendien een onverschrokken sluitpost die Florien heet. Al in de derde minuut van de 2de helft weet Yente een corner van Michelle te verzilveren. 4-2. Zes minuten later breekt Michelle door en tikt ze de bal ´droog´ langs de keepster. 4-3. Ik begin er nog in te geloven! Zandvoort wordt veel sterker dan haar opponent en ik zie de coach (en tevens scheidsrechter) van HBS steeds zorgelijker kijken. De vierde treffer van zandvoort is een beetje een ´lucky one´. Uit de kluts met de keeper rolt de bal de goede kant op. De treffer komt op naam van Michelle. Met een gelijke stand breekt een heel spannende fase aan. Zandvoort dringt steeds meer aan maar loopt daarmee ook risco. HBS weet wat counteren is en in de 41ste minuut krijgt de tegenstander de bal toch over de verkeerde doellijn. Maar ´wij´ geven niet op! 43ste minuut. Corner voor Zandvoort. Yente schiet ´m voor en de bal gaat via een stick van de tegenstander in het Doel van HBS. Wij juichen, gelijk! De scheidsrechter, of moet ik nu zeggen coach, beslist anders. Het zuivere doelpunt wordt afgekeurd omdat ie niet rechtstreeks in de goal mag gaan. Maar via een stick van een ander is niet meer rechtstreeks, toch? Afijn, de corner moet worden overgenomen en ditmaal gaat de bal duidelijk (wij staan er op twee meter vandaan) over de doellijn van HBS. Weer beslist de coach/scheids dat het geen doelpunt is! Dit is wel een hele vrije interpretatie van de naam van de club: Houdt Braaf Stand !
Maar uiteindelijk zegeviert gerechtigheid. In de 59ste minuut scoort Joëlle een prachtig doelpunt. Voor ons de overwinningstreffer, voor de statistieken waarschijnlijk de gelijkmaker. Maar wij hebben gewonnen en meiden: wat zijn jullie goed geworden!!!
ME1-Haarlem 3-7
Zaterdag 18 september speelde de Zandvoortse meiden tegen Haarlem. Haarlem begon
voortvarend en was meteen aan zet. Ondanks dat de Haarlemse dames veel over de
10-meterlijn kwamen had keepster Lotte niet heel veel te doen. Daarna volgde er
een periode dat Zandvoort constant bij het goal van Haarlem te vinden was. Er
waren veel aanvallen van Nikki en Michelle maar zonder resultaat. Het lukt de dames maar
niet om te scoren. Daarna draaide het spel weer om en lukt het Haarlem om een
doelpunt te scoren en zeer snel nog een doelpunt. De concentratie bij Zandvoort
lijkt hierna een beetje weg met deze teleurstelling. Gelukkig begint de
rustpauze en kunnen de meiden een beetje uitrusten met een hapje en een drankje
van Dido. De mini-tomaatjes vallen erg in de smaak en al gauw zijn de dames weer
op kracht.
Na wat heen en weer ge-ren zijn Michelle, Nikki en Joëlle weer veel te vinden
bij het goal van Haarlem maar helaas de keepster van Haarlem blijkt vrij sterk
en een doelpunt scoren lukt niet. Het lukt Haarlem weer wel een puntje erbij te
maken en het staat 3-0 en niet lang daarna ... 4-0. Lotte heeft een kleine dip
en wordt getroost door Dido en Joëlle want Haarlem is gewoon heel goed.
Door prima samenspel van Madouc en Florien op het middenveld krijgt Michelle
ineens de bal en ze rent als een speer naar de Haarlemse keepster 4-1!! Dit
truukje doet Michelle nog een keer en ze maakt 4-2. Er gloort weer hoop maar
Haarlem maakt er al weer gauw 5-2 van. Joëlle raakt intussen wel drie keer
gewond aan voet, been en hand maar hockeyt toch steeds weer door. Daarna een
mooi samenspel tussen Michelle en Nikki en Nikki weet er 5-3 van te maken!! De
goals vliegen je om de oren; Haarlem maakt de pot af met 6-3 en 7-3. Toch leken
de meiden uit Haarlem niet veel sterker. Volgende keer beter!
ME1-Alkmaar ME2 6-3
Om half 10 begint de wedstrijd tegen Alkmaar. Jammer genoeg zijn Lotte en Dido er niet bij, maar het zonnetje schijnt, het is gezellig druk op de club en de meiden hebben er zin in. Het ziet er veelbelovend uit. Florien staat op doel, Madouc en Niki verdedigen, Yente staat midden en Joelle en Michelle vertegenwoordigen de voorhoede. Na 5 minuten is het al raak: Michelle scoort, 1-0. Maar dat laat Alkmaar niet op zich zitten. Joelle verdedigt goed, maar kan niet voorkomen dat Alkmaar scoort: 1-1. Nu zijn de Alkmaarse meiden op dreef en worden gevaarlijk! Madouc en Niki zijn samen sterk achterin en Florien houdt de bal uit het doel met een flinke mep van haar stick, maar de bal wordt opgevangen door Alkmaar en er wordt alsnog gescoord, 1-2 en kort daarna zelfs 1-3. Komt dit nog goed, denken de ouders aan de kant vertwijfeld. En jawel, Joelle scoort 2-3. Madouc vecht in de achterhoede als een leeuwin, waarna Niki het overneemt en een Alkmaarse aanval afhoudt. Net voor de rust komt het tot een gelijkspel door een prachtig samenspel van Yente en Michelle: 3-3 RUST. Even tijd voor een slokje water, de meiden hebben het er warm van. Het valt ook niet mee zo zonder wissel! Na de rust zijn de garnaaltjes weer fris en klaar voor de strijd. Na een mooie voorzet van Yente scoort Michelle 4-3. Nu zijn ze echt op dreef, na een afgekeurd doelpunt doen ze het gewoon nog eens over en Michelle scoort de 5-3. Ineens wordt Alkmaar wakker, maar Zandvoort heeft niets te vrezen: doelvrouw Florien houdt het schot op doel koelbloedig tegen. Na een uitbraak van onze razendsnelle Joelle is het 6-3 en zij maakt er zelfs 7-3 van, maar dit laatste doelpunt wordt afgekeurd, omdat het met de bolle kant van de stick is gemaakt (zo vertelde mij iemand met meer verstand van hockey). En toen klonk eindelijk het verlossende eindsignaal, joepie, gewonnen met 6-3! Geweldig gedaan meiden, we zijn trots op jullie!
Alliance E4 - ME1 3-2
Op de eerste zonnige morgen sinds weken werd de eerste officiële wedstrijd van het nieuwe seizoen gespeeld.
Opstelling : Dido op doel,Achterin/midden Lotte,Joëlle, Niki, Madouc Voor :Yente en Michelle.
Na een zeer goede start met veel kansen was het toch Alliance dat als eerste scoorde. Ons team bleef echter goed kansen creëren en Madouc scoorde nog voor de rust de 1-1. Wat er in de rust gebeurde blijft een beetje een raadsel want de scherpte en gretigheid waren grotendeels verdwenen. Dido moest vol aan de bak maar kon niet voorkomen dat Alliance snel tot 3-1 uitliep. Aan het einde van de 2e helft kwam de goede spirit weer een beetje terug(wake-up call van de coach) en werd er door een prachtige pass van Yente naar Michelle de 3-2 gescoord.
De verdiende gelijkmakende 3-3 hing de gehele tijd in de lucht maar werd niet gemaakt.
Samengevat: Alliance kreeg weinig kansen maar die werden wel benut. Zandvoort kreeg veel kansen maar gingen er ongelukkiger wijs niet in. Toch biedt het getoonde spel in de eerste helft veel perspectief voor de toekomst!
